Papier in Venetië 14 - handmarmers

Mijn favoriete adres voor handmarmers blijft toch het winkeltje van Rosanna Corrò, Carte Venezia (San Polo, Calle dei Cristi 1731, zie afl 3). In januari was ze alleen in de weekeinden open en kon ze door de week nieuwe marmers maken. Speciaal op mijn verzoek heeft ze een zwart-wit marmer gemaakt, omdat ik bezig was met doosjes voor Gek op Zwart/Wit (vanaf 30 maart voorlopig alleen nog een webwinkel!). 

R het marmer van Rosanna, 2 x L van Stefano en Paolo (zie onder)
en kralen uit Murano

Overigens heb ik de bijna-naamgenoot Cartavenezia nog steeds niet gevonden (zie afl. 5). Ze zitten in ieder geval niet (meer) in de Calle Lunga, Santa Croce. Op het eerder vermeldde adres zit nu een chinees winkeltje met goedkope souvenirs, zoals helaas op steeds meer plekken in Venetië. In de Calle Lunga zit wel Paper Owl: een aardig meisje met dito winkeltje maar de marmers zijn niet zo bijzonder. 


Volgens Rosanna veranderd het publiek in Venetië ook: minder kunstliefhebbers, meer "gewone" toeristen, waaronder heel veel Chinezen. Dus kunst- en papierliefhebbers - er zit niets anders op - op naar Venetië! ;-) En als je dan toch gaat plannen is januari wel een bijzondere maand om daar te zijn. Veel minder toeristen natuurlijk, maar des te meer inwoners. Overal wordt gewerkt, gebouwd, gerestaureerd. 

Aanbrengen van nieuwe belettering

Het nadeel is dat niet alles open is. Zo was eerst een van mijn favoriete cafeetjes aan het Canal Grande dicht. Toen de dame van het tentje om de hoek me ook nog afsnauwde had ik niet zo'n leuke eerste dag. Hoewel je je in Venetië volgens mij nooit lang vervelend kunt voelen. Mijn favoriete terras voor een Spritz - Paradiso bij de halte Giardini - was ook dicht maar daar was het toch nog niet echt weer voor. Even een welgemeend advies: thermisch ondergoed is geen luxe in januari! Niet vanwege de vries- maar vanwege waterkou.

Marbled Paper & Leather
van Stefano Casati en Paolo Scalabrin

In een van de laatste dagen heb ik nog een nieuw adresje ontdekt aan de Fondamente San Lorenzo (Castello, vlakbij de Questura). Het winkeltje kende ik van een vorige keer; toen was het al leuk maar toch vrij standaard. Nu bleek het overgenomen te zijn door 2 heren (Stefano Casati en Paolo Scalabrin) die hun eigen marmers maken en weer in een andere stijl dan die van Rosanna. (zie 1e foto) Behalve papier marmeren ze ook leer voor prachtige notitieboekjes! In het voorjaar zouden ze online gaan maar ik heb hun website nog niet gevonden. Voor een volgende keer. :-)

Veel papier plezier!


My favorite place for hand marbles is still Rosanna Corrò's shop, Carte Venezia (San Polo, Calle dei Cristi 1731, see part 3). In january she only opened at the weekends so she could make new marbles during the week. By my request she made some black and white ones because I was making boxes for Gek op Zwart/Wit (meaning "Mad for Black and White", from March 30 only a webshop). Besides, I never found the other shop called Cartavenezia (see part 5). In any case they're not in Calle Lunga anymore. At this address in Santa Croce there is now a shop with cheap Chinese souvenirs, alas like so many other places in Venice nowadays. There is however the Paper Owl: a nice girl with ditto shop but the marbles are not that special. 
According to Rosanna the public is changing as well: less art lovers and more "ordinary" tourists. So paper and art lovers, if nowhere else, go to Venice! ;-) And if you are planning a trip then january is a very special time to be there. A lot less tourists of course but all the more locals. Everywhere there is work being done, building, restoring. The disadvantage is that not everything is open, like my favorite coffee shop at the Canal Grande. And when the lady from another cafe around the corner snapped at me she ruined my first day. But in Venice you can never feel blue for very long in my experience. My favorite place for a Spritz - Paradiso at the Giardini stop - was also closed but it wasn't really warm enough anyway. Just a friendly warning: thermal underwear is no luxury in january! Not because of frost but because of the omnipresent cold water. 
In one of the last days I was there I discovered a new address at the Fondamente San Lorenzo (Castello, near the Questura). I knew the shop from a previous visit when it was nice but fairly standard. Now it appeared to be taken over by 2 men (Stefano Casati en Paolo Scalabrin) who make their own marbles and do so in a different style from Rosanna's (see the first photo) And apart from paper they also marble leather for beautiful notebooks! They were going to go online this spring but I have not found their website yet. For a next time :-)
Have fun!

Papier in Venetië - Carnaval

Behalve de maskers van papier-maché blijkt er nog een ander belangrijk papieren onderdeel te zijn bij de viering van carnaval in Venetië: confetti! Toen ik in januari door de stad liep zag ik op allerlei plekken - vooral bruggetjes en trappen - wat confetti liggen. Het intrigeerde me en een paar plekken heb ik gefotografeerd.

Ik dacht dat het restanten waren van trouwerijen; misschien dat het in de relatieve rust van januari makkelijker is om ongehinderd fotoreportages te maken? Maar ik vond het ook vreemd; waarschijnlijk zullen de meeste trouwpartijen toch in het voorjaar met (hopelijk) lekker weer plaats vinden...

In een blog van een Amerikaanse die in Venetië woont vond ik het antwoord! Het zijn de eerste tekenen van de aankomende carnaval dat dit jaar op 31 januari begon. In de winkels is het dan al volop te koop en vooral kinderen beginnen vast met het vrolijk rond te strooien. Op een gegeven moment ben ik inderdaad een jongetje met z'n nonno tegen gekomen die andere kinderen en de wagentjes van de draaimolen bestookten met een grote zak confetti. :-)

Opa en kleinzoon met een zak confetti (en speelgoedgeweren...)

In het blog van dezelfde dame (the Venice Experience) las ik ook dat de traditie begonnen is met het strooien van gesuikerde korianderzaadjes, de coriandoli, zoals confetti in het Italiaans nu nog genoemd wordt. Wat zij confetti noemen daarentegen, zijn gesuikerde amandelen, die ook met carnaval gebruikt werden maar nu vooral bij trouwerijen, dopen en diploma uitreikingen.

Volgende keer weer het "serieuze" werk met prachtige handmarmers. :-) Veel papier plezier!


Apart from the papier-maché masks there appears to be another important paper part in the celebration of carnival in Venice: confetti! When I was walking though the city in january I saw confetti in all kinds of places, especially on bridges and stairs. It intrigued me and I even took some photographs.
I thought they were remains of wedding parties; maybe it's easier to do an unhindered photo shoot in the relative peace of january? But I also found that somewhat odd; surely most weddings will take place in spring with (hopefully) nice weather...
In the blog of an American lady living in Venice I found the answer! They are the first signs of the coming carnival that started this year at January 31st. In the shops it is already for sale in abundance and children will cheerfully start trowing it around. At some point I did indeed meet a little boy with his nonno who were bombarding other children and the merry-go-round with a big bag of confetti. :-)
In the same blog (the Venice Experience) I also read that the tradition began with the scattering of sugared coriander seeds, the coriandoli, as confetti is still called in Italian. What they call confetti are sugared almonds which were also used at carnival, but now mainly at weddings, baptisms and graduations.

Next time a more "serious" post about beautiful hand marbled papers. :-) Have fun!